Funkcja przestrzeni w filmach Wstręt, Dziecko Rosemary i Lokator Romana Polańskiego
Wstęp Przestrzeń filmowa jest kluczowym tworzywem dzieła filmowego. Jest podstawowym środkiem opisu i interpretacji przekazu filmowego, a także ośrodkiem semantyki dzieła i podstawą do jego uporządkowań. Konstrukcja przestrzeni konstytuuje świat przedstawiony i odgrywa decydującą rolę w formowaniu przekazu filmu.1 Jak pisze Janusz Sławiński, fabuła, świat postaci, konstrukcja czasu, sytuacja komunikacyjna i ideologia dzieła coraz częściej zdają się