Category : Recenzje
Ile tego piękna Stopniowo docierają do nas filmy opowiadające o skutkach arabskiej wiosny z lat 2010-2012. Kolejnym (po omawianych niedawno Egipcie i Syrii) państwem, w którym doszło do zmiany władzy, jest Tunezja. Film Piękna i bestie przedstawia sytuację w kraju z perspektywy zwykłego obywatela, zmagającego się z samowolą władzy.
Zamknięci w czterech ścianach życia Kino zachodnioeuropejskie ostatnich lat zdaje się mieć jeden temat przewodni, a są nim relacje społeczne rdzennej ludności z emigrantami. Większość filmów podejmuje problem nawiasem, jako wątek poboczny, czasem zawarty wręcz między wierszami; innym razem głównym bohaterem jest obcokrajowiec mieszkający we Francji czy Belgii, bo głównie o tych państwach mowa.
The place – tam to się działo Paolo Genovese to reżyser, o którym słyszy się coraz częściej. Wyświetlany w polskich kinach nieco ponad rok temu poprzedni jego film Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie okazał się być hitem, często powtarzanym również w telewizji. Nowy film, The Place, prawdopodobnie nie osiągnie tyle, co swój poprzednik, jednak
Utracony blask Blask to najnowszy film Naomi Kawase, japońskiej reżyserki, której film Kwiat wiśni i czerwona fasola recenzowaliśmy około półtora roku temu. Obie produkcje łączy wiele, przede wszystkim temat melancholijnej zadumy nad przemijaniem, ale też postać aktora odtwarzającego główne role: Masatoshi Nagase. Tym razem wciela się on w postać tracącego wzrok fotografa, pana Nakamori, nawiązującego
Jak dogadać się mają dusza i ciało Węgierskie kino chyba częściej niż jakiekolwiek inne przejawia tendencję do stosowania oryginalnych rozwiązań fabularnych. W przypadku dzieła Dusza i ciało, w reżyserii Ildikó Enyedi, z góry wiadomym było, że będzie podobnie.
Gniew i Bloom Postać Orlando Blooma znamy głównie z bardzo pompatycznych ról. Około 15 lat temu, jako 25 i 30-latek grywał we Władcy Pierścieni, Troi, Królestwie Niebieskim i Piratach z Karaibów. Pierwsza z tych kreacji znalazła niedawno kontynuację w kasowym Hobbicie, ale wszystkie wymienione wcielenia Blooma były nie najwyższych lotów, zbyt heroiczne, sztywne, miałkie. Film
Last but not least Przebudzenie Mocy z 2015 roku nie było dobrym filmem. W rzeczywistości, biorąc pod lupę jego fabułę i dialog z poprzednimi częściami Gwiezdnych wojen, była to kompletna klapa. Kolejna część sagi, zatytułowana Ostatni Jedi, została powierzona Rianowi Johnsonowi, twórcy najlepiej chyba znanemu z produkcji wysoko cenionego serialu Breaking Bad. Reżyser nie zawiódł
Film „Beksińscy. Album wideofoniczny” trudno omówić, czy też ocenić bez osadzenia go w kontekście materiałów poświęconych Beksińskim, które zdążyły już wcześniej ujrzeć światło dziennie, jak choćby, chyba najbardziej wszystkim znana „Ostatnia rodzina” w reżyserii Jana P. Matuszyńskiego. Nie sposób nie odwoływać się do tego filmu, gdyż oba obrazy opowiadają życie tych samych bohaterów, wzajemnie się
Morderstwo doskonałe 2011 rok w Egipcie był niespokojnym czasem. Dochodziło tam do masowych protestów, które przerodziły się w rewolucję, a w dalszej kolejności nastąpiła przemiana ustrojowa i ustąpienie ze stanowiska wieloletniego prezydenta kraju Husni Mubaraka. Właśnie w przededniu tych wydarzeń Noredin (Fares Fares), bohater filmu Morderstwo w hotelu Hilton zajmuje się dochodzeniem w sprawie zabójstwa
Ana, mon amour – rumuński laureat Srebrnego Niedźwiedzia na Berlinale – opowiada historię związku Tomy i Any, ukazaną z perspektywy wizyty Tomy u psychoanalityka, gdzie korzystając ze strategii luźnych skojarzeń mężczyzna opowiada o swoim związku. Adekwatnie do toku opowieści, film jest chronologicznie poszatkowany, lecz w sposób uporządkowany. Początek historii znajduje się na początku projekcji, a
